Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Jean Piaget

Ο Ζαν Πιαζέ γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1986 και απεβίωσε στις 16 Σεπτεμβρίου 1980 στη μικρή πανεπιστημιακή πόλη της Ελβετίας, τη Νεσατέλ (Neuchatel). Ο πατέρας του, ο Αρτούρ Πιαζέ , ήταν ιστορικός με ειδίκευση στη Μεσαιωνική Φιλολογία και είχε αφιερώσει σημαντικό μέρος της μελέτης του στην ιστορία της πόλης της Νεσατέλ. Η μητέρα του, Ρεβέκα, ήταν μια γυναίκα ιδιαίτερα ευφυής, ενεργητική και εξαιρετικά ευγενική. Αντιμετώπιζε όμως διάφορα προβλήματα ψυχικής υγείας που δημιουργούσαν σημαντικές εντάσεις στην οικογενειακή ζωή. Ήταν επιστήμονας, φυσικός επιστήμονας και ψυχολόγος. Ο Jean Piazet είναι χωρίς καμιά αμφιβολία ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην σύγχρονη Παιδαγωγική. Μάλιστα, από τα 10 του χρόνια κιόλας δημοσίευσε την πρώτη του επιστημονική μελέτη. Επίσης, είχε συμβάλει στην ανακάλυψη και ανάπτυξη αρκετών καινούριων κλάδων της επιστήμης της Ψυχολογίας:
  • της Εξελικτικής Ψυχολογίας
  • της Γνωστικής Ψυχολογίας
  • της Γενετικής Επιστημολογίας, που ο ίδιος είχε ονομάσει έτσι
Η πλούσια καριέρα του 60 χρόνων στην Εξελικτική Ψυχολογία έφερε αποτελέσματα εκπληκτικά χάρη στις εργασίες και στις εμπειρικές μελέτες που παρήγαγε. Ο J. Piazet υπήρξε ο πρώτος ερευνητής που πήρε την πρωτοβουλία να θέσει απλά αλλά πολύ σημαντικά πράγματα. Δύο απλά παραδείγματα ήταν όταν ρωτούσε τα παιδιά αν δύο σειρές αυγών εμπεριέχουν τον ίδιο αριθμό αυγών ακόμη και αν η μια σειρά επεκταθεί προς μια κατεύθυνση. Επιπλέον, πόσοι τρόποι υπάρχουν για να πάει κανείς από τη μία άκρη ενός δωματίου στην άλλη… Ήταν ερωτήσεις απλές και παράλληλα πολύ σημαντικές. Τα ερωτήματα αυτά άνοιξαν καινούριους δρόμους στο να αποκτούν την ικανότητα να κατανοούν κι να αντιλαμβάνονται τον γύρω κόσμο τους τα παιδιά.Ο Jean Piazet κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας άκουγε τα παιδιά και παρατηρούσε τον τρόπο με τον οποίο μιλούν και σκέφτονται, παρακολουθώντας συστηματικά τη σκέψη και τη μελέτη τους και διάβαζε προσεκτικά τις καταγραφές και άλλων ερευνητών ανά τον κόσμο που ασχολούνταν με το ίδιο θέμα. Ανακάλυψε το εξής πολύ ουσιώδες: ότι τα παιδιά δεν σκέφτονται όπως οι μεγάλοι! Πραγματοποίεισαι μαζί τους πολλές επαφές και άρχισε να υποψιάζεται ότι πίσω από τις χαριτωμένες και φαινομενικά μη λογικές εκφράσεις τους υπήρχαν διαδικασίες σκέψης που είχαν το δικό τους είδος τάξης και τη δική τους ειδική λογική. Ο Αϊνστάιν αποκάλεσε την αποκάλυψη αυτή «τόσο απλή, που μόνο μια ιδιοφυΐα θα μπορούσε να την έχει συλλάβει»! Όσον αφορά τις θεωρίες του, όμως δεν ήταν από την αρχή αποδεκτές και δεν ήταν απόλυτα κατανοητές. Για τριάντα περίπου χρόνια οι θεωρίες του θεωρούντο αβάσιμες λόγω του ότι οι Αμερικάνοι του πνεύματος, των επιστημών και των γραμμάτων είχαν επηρεαστεί πολύ από τη θεωρία του συμπεριφορισμού. Μεταξύ 1932 και 1950 κανένα βιβλίο του δεν είχε ακόμη μεταφραστεί στα αγγλικά. Τελικά όμως οι θεωρίες του ανακαλύφθηκαν και αποδέχτηκαν από πολλούς Αμερικανούς, και απ' όλο τον κόσμο, ψυχολόγους. Η συνεισφορά του Piazet στην επιστήμη της Ψυχολογίας ήταν εξαιρετικά σημαντική και κράτησε για πολλά χρόνια. Ουσιαστικά πρόσφερε στα παιδιά τη δυνατότητα να λειτουργούν με μεγαλύτερη αυτονομία!
Η επίδραση του Piazet στο χώρο της Εκπαίδευσης ήταν η πιο βαθιά και η πιο διεισδυτική. Ένας από τους σκοπούς της ζωής του ήταν να μπορέσει να εξηγήσει την εξέλιξη της ανθρώπινης νοημοσύνης με έναν τρόπο που θα απέφευγε το «προκαθορισμένο», το δόγμα των προδιαγεγραμμένων ιδεών και αξιών όπως το αποκαλούσε. Η πεποίθησή του ότι τα παιδιά δεν είναι απλά «άδεια δοχεία» που γεμίζουν με γνώσεις, όπως διατυπωνόταν στη παραδοσιακή παιδαγωγική θεωρία, αλλά ενεργοί δημιουργοί της γνώσης που αποκομίζουν, μικροί επιστήμονες που ασταμάτητα δημιουργούν και εξετάζουν τις θεωρίες τους για τον κόσμο. Με τις θεωρίες του ο Piazet επηρέασε ολόκληρες γενιές δασκάλων!
Λόγω των μελετών που πραγματοποίησε ο Jean Piazet για την Ψυχολογία, από το 1923 μέχρι το 1932, δημοσίευσε πολλά έργα του όπως ήταν:
  • Η ομιλία και η σκέψη του παιδιού (The language and thought of the child) το 1924
  • Η αντίληψη του κόσμου για το παιδί (The child’ s conception of the world) το 1926,
  • Η αντίληψη της αιτιότητας για το παιδί (The child’ s conception of causality) το 1927,
  • Λογική και κριτική ικανότητα στο παιδί (Judgment and reasoning in the child) το 1928
  • Η ηθική κρίση του παιδιού (The moral judgment of the child) το 1932  
     
Πηγές:
  1. Ζαν Πιαζέ 1896-1980 (Ειρήνης Τζελέπη). Ανάκτηση άρθρου Δεκέμβριος 6, 2010, από: http://www.psychologynet.gr/article.php?item=85
  2. The Cambridge Companion to Piaget. Ανάκτηση εικόνας Δεκέμβριος 6, 2010, από:http://www.downeu.com/d/The+Cambridge+Companion+to+Arabic+Philosophy+(Cambridge+Companions+to+Philosophy).html

Ζωή Γερολέμου